Janusz Korwin-Mikke
Charakterystyka:
Polski publicysta i polityk, poseł na Sejm I kadencji, były prezes Unii Polityki Realnej oraz Wolności i Praworządności, prezes Kongresu Nowej Prawicy. Kandydat na urząd Prezydenta RP w 1995, 2000, 2005 i 2010.
Fakty z życia zawodowego:
Teksty publicystyczne Janusz Korwin-Mikke zaczął publikować na przełomie lat 60. i 70. Początkowo twórczość dotyczyła głównie problematyki nauki i szkolnictwa wyższego, systemu oświaty oraz spraw związanych z rodziną. Publicystykę społeczno-polityczną oraz ekonomiczną rozpoczął w drugiej połowie lat 70. od krytyki systemu powszechnych ubezpieczeń społecznych. W kolejnych latach przedstawił w szeregu artykułów swoją wizję odbudowy i wyjścia polskiej gospodarki z etatyzmu. A następnie w opublikowanych w pierwszej połowie lat 80. artykułach wskazywał źródła wzrostu ekonomicznego i krytykował niewystarczające jego zdaniem działania władz reformujących gospodarkę. Przyjął również zasadę, aby publikować jak najwięcej swoich poglądów w oficjalnej prasie w celu dotarcia z nimi do maksymalnej liczby odbiorców, nawet wbrew zarzutom środowisk opozycyjnych o współpracę z władzami.
Jego felietony ukazywały się m.in. w czasopismach: „Ład”, „Brulion”, „Wprost”, „Młoda Polska”, „Przegląd Tygodniowy”, „Stańczyk”, „Nie”, „Tygodnik Demokratyczny”, “Uważam Rze” oraz w “Najwyższy Czas”.
Uznanie ze strony innych dziennikarzy znalazło wyraz w przyznanych mu w 1990 dwóch nagródach:
- Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich im. Antoniego Słonimskiego (za prowokacje intelektualne),
- Nagrody Kisiela (za odwagę, zdecydowane poglądy, gotowość bronienia swoich racji i wizjonerstwo).
Pan Janusz Korwin-Mikke poprowadził w Instytucie warsztat poświęcony sztuce pisania felietonów.
